تأثیر آموزش مهارت های مراقبت معنوی بر انگیزه ی تحصیلی و سبک های ارتباط با بیمار در دانشجویان پرستاری

مقدمه: شکیبایی و ارتباط مناسب هنگام رویارویی پرستاران با بیمار بستگی زیادی به جهان بینی پرستار و چگونگی ارتباطش با جهان هستی (معنویت) دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیرآموزش مهارت های معنوی بر انگیزه تحصیلی و سبک های ارتباط با بیمار دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد گرگان بود. روش ها: مطالعه ی حاضر یک پژوهش شبه تجربی با روش پیش آزمون - پس آزمون با گروه شاهد بود. بدین منظور30 نفر بعنوان نمونه به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده شامل پرسشنامه انگیزه تحصیلی هرمنس و پرسشنامه ارتباط محمد وکیلی بود. برنامه آموزش مهارت های معنوی طی12 جلسه ی 90 دقیقه ای و در مدت پنج هفتۀ متوالی به دانشجویان ارائه گردید. گروه شاهد درمعرض هیچ مداخله ای قرار نگرفت. داده های به دست آمده بااستفاده از آزمون کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج: در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معناداری بین میانگین نمرات انگیزه تحصیلی دانشجویان قبل از مداخله از مجموع 116 نمره (84/6±87/67) و بعد از مداخله در گروه تجربی (45/16±13/96) مشاهده شد(946/7=f، 009/0=p). آموزش مهارت های مراقبت معنوی در گروه تجربی تأثیر مثبتی بر ارتباط غیرکلامی با بیمار قبل از مداخله (62/4±13/55) و بعد از مداخله (44/5±07/63) داشت (81/4= f، 037/0=p). این تأثیر برا ی سبک ارتباط کلامی با بیمار معنادار نبود (070/0=f، 794/0=p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، آموزش مهارت های مراقبت معنوی انگیزه تحصیلی دانشجویان پرستاری را افزایش داد. همچنین این مداخله آموزشی باعث ارتقا سبک غیرکلامی ارتباط با بیمار در دانشجویان پرستاری شد.